Hole 3
De fairway van hole 3 is erg breed, dus een probleem hoeft deze hole niet te zijn.
Van de tee met twee extra slagen.
De eerste slag naar de rechterkant van de fairway. Tweede slag ook rechts aanhouden, de hoek in. De derde slag in het midden van de fairway. De vierde slag aan de linkerkant houden, dan heeft u geen last van de bunkers. Met de vijfde slag naar de green, waarbij u er voor zorgt om een uphill putt over te houden.
Van de tee met een extra slag.
De eerste slag naar de rechterkant van de fairway. Met de tweede slag door de bocht aan de rechterkant. De derde slag op de linkerkant van de fairway. Met de vierde slag naar de green. Houd de vlagpositie goed in de gaten.
Van de tee zonder extra slag.
Voor de cracks: de eerste slag in het gat aan de linkerkant van de fairway. De tweede slag aan de linkerkant van de fairway houden. Door de mound zal de bal een beetje terugkomen, of zelfs in de richting van de green gaan. Let wel op, want de bunkers komen dan wel in het spel. Met de derde slag naar de green. Je kunt de vlag aanvallen, omdat de green oploopt.
Natuur
De Zwarte Kraai
[sc_embed_player_template1 fileurl=”/wp-content/uploads/2021/08/cc-hole3-sound.mp3″]
Zwarte kraaien zijn bij veel mensen niet bijzonder populair. Dat is erg jammer; kraaien doen niets verkeerd (in de natuur bestaat dat niet), het is een stigma dat ze door mensen is toebedeeld. De levenswijze van kraaien botst op sommige punten met bijvoorbeeld de belangen van boeren, doordat ze zaaigoed opeten. Daar staat tegenover dat kraaien ook een enorme hoeveelheid emelten eten, die ook schadelijk zijn voor landbouwgewassen. Kraaien vertonen opvallend intelligente gedragspatronen. Ze onderhouden een intensieve communicatie, en zijn zelfs betrapt op het gebruiken van primitieve vormen van gereedschap om problemen op te lossen, iets dat men tot voorkort aan mensen en mensapen voorbehouden achtte. Bovendien zijn kraaien (in feite alle kraaiachtigen) zangvogels! Dat is iets dat waarschijnlijk alleen door vogeltaxonomen begrepen wordt, hun gekras in aanmerking nemend.
Hole 3:
- Kardinaalsmuts (Euonymus europaeus) in de hoek van de afslagplaats van de heren
- Moerascipres (Taxodium distichem), rechts naast de afslagplaats van de heren
- Zomereik (Quercus robur) rechts langs de bosrand
- Twee Witte acacia’s (Robinia pseudoacacia Frisia) lichtgeel gekleurd, als mikpunt achter de green
Moerascipres (Taxodium distichum)
Liefhebbers van oude Hollywoodfilms kennen de Moerascipres wel van zijn natuurlijke groeiplaatsen in de VS. In de 17e eeuw bracht John Tradescant hem mee naar Europa. Hij is winterhard, maar heeft voor een goede groei warme zomers nodig. De boom heeft een eigenschap die voor coniferen ongewoon is: ’s winters verliest hij zijn naalden. De takken zijn roodachtig en de fijne naalden verschijnen pas weer in juni-juli.
Het hout van deze boom rot nauwelijks en is daarom bijv. goed geschikt om er boten van te maken. De hele vloot van Constantijn de Grote was van cipressenhout, evenals de poorten van Constantinopel.
Stoffen uit de zaden worden nog gebruikt als samentrekkend middel tegen buikloop en als smeersel tegen spataderen. Cipressenolie uit de naalden wordt gebruikt in parfums en zeep.
Zomereik (Quercus robur) en Wintereik (Quercus petraea)
Eiken zijn de meest verspreide bomen die in bossen groeien. Ze zijn zo’n zestig miljoen jaar geleden ontstaan in Zuidoost-Azië. De Eik kan zeer oud worden en tot 35 meter hoog. De Germanen beschouwden de Eik als heilig en hielden er hun vergaderingen onder. Ook later beschouwde men hem als de koning der bomen en de naam robur = ‘stoer’ dankt hij aan het feit dat hij pas na de uitvinding van ijzeren kapgereedschap te vellen was. Eiken zijn zo succesvol omdat ze zich op verschillende manieren kunnen voortplanten. Ze worden door de wind bestoven en dragen zowel mannelijke als vrouwelijke eenslachtige bloemen op een en dezelfde boom. In goede jaren is de eikelproductie enorm. Ook uit een beschadigde stam en na een bosbrand worden nieuwe uitlopers geproduceerd. De Europese hulsteik (Quercus ilex) is groenblijvend en op Crossmoor aan te treffen op de beschutte plek naast de witte Tee van de heren bij hole 12.